fbpx

Ademhalen via de Buteyko methode

Tsja, Corona, we kunnen er niet meer om heen. Het aan griep verwante virus wordt onder meer verspreid door de lucht en leidt tot koorts en luchtwegklachten.
Inmiddels ligt het openbare leven in ons land vrijwel stil, sociaal contact moet zoveel mogelijk vermeden worden, en verder is het bealngrijk om vaak je handen te wassen en geen lichamelijk contact te hebben met anderen.

En van de week las ik nóg iets waarvan ik dacht: dat is een hele goeie!
Ik kreeg namelijk ook van verschillende kanten ‘kritische noten’ toegeworpen of blazers en zangers als ze aan het musiceren zijn niet extreem gevoelig zijn voor het virus. Alle repetities en lessen zijn afgelast, maar dat is niet omdat blazers extra gevoelig zijn. Lekker thuis muziek maken is zelfs aan te raden op dit moment: ontspanning!

Ik snapte de zorgen wel een beetje, maar het is echt helemaal veilig om thuis lekker te musiceren met je stem of je blaasinstrument.
Wil je toch nog extra bescherming? Ga je dan toeleggen op de Buteyko-ademhaling, gebaseerd op de reinigende kracht van je neus. NIET alleen als je speelt, maar juist als je in ruimtes bent waar je andere mensen ontmoet.

Onze neus heeft namelijk een belangrijke filterfunctie als het gaat om het afweren van virussen en bacteriën. Het microklimaat in de neus is zo samengesteld dat het indringers af kan weren om zo te voorkomen dat deze verder in het lichaam terecht komen, met name in de longen. Eigenlijk heeft de neus dus een soort steriliserende functie. Het neusslijm vangt kleinere stofdeeltjes en bacillen op, die kunnen worden doorgeslikt om vervolgens afgebroken te worden in de maag.
Daarnaast wordt in de neus stikstofoxide gemaakt, dit helpt je immuunsysteem om ontstekingen aan te pakken. 

Je mond heeft deze reinigende functies allemaal niet, dus inademen door je neus is het veiligste in de strijd tegen het Corona-virus én andere virussen die door de lucht worden verspreid.

Dus, blijf vooral lekker zingen en blaasmuziek maken, maar probeer wel in te ademen via je neus! (niet alleen tijdens het musiceren dus)

Ben je verkouden en ga je toch met je instrument aan de slag? Ook dat is helemaal prima! Als je verkoudheid voorbij is, is het wel slim om je mondstuk eventjes goed uit te koken in een pannetje met azijn en water.

Oh, enne wist jij al dat ik ook online coaching geef in deze tijden van Corona?
Stuur me gerust een berichtje als je interesse hebt!

gehoorbescherming voor musici en amateurmuzikanten

Gehoorbeschadiging wordt veroorzaakt door een combinatie van geluidsvolume – boven de 80 dB wordt het risicovol – en de duur van blootstelling – hoeveel uur zit een musicus in de ‘herrie’.
Inmiddels hebben veertien professionele symfonieorkesten en de overheid  een arboconvenant gesloten die de werkgever verplicht om voorzieningen te treffen, zoals geluidsdemping, optimale orkestopstelling en individuele gehoorbescherming.

Maar ja… voor amateurorkesten bestaan zulke regels en voorzieningen natuurlijk niet. En dat terwijl een gemiddeld harmonieorkest aardig wat decibellen produceert. Veel amateurmuzikanten maken aardig wat muziekuren, dus gehoorbeschadiging ligt op de loer.

Zelf ben ik nog zoekende naar een ideale gehoorbeschermer… Als je met oordopjes in speelt krijg je een heel ander klankbeeld terug. Dat wat je speelt klinkt in jouw oren/hoofd veel harder, terwijl anderen juist zeggen dat je zachter speelt. Ook vind ik het vreselijk lastig om de toon qua klank mooi te houden. Ook door het vertekende beeld door die dopjes…
In een groot orkest speel ik soms wel met 1 dopje in (aan de kant waar de meeste ‘herrie’ zit). Je hoort dan met 1 oor wel normaal, wat het spelen een stuk gemakkelijker maakt, maar je beschermt er natuurlijk maar 1 oor mee.
Ook in lessituaties in ruimtes met een slechte akoestiek, doe ik soms in 1 oor een dopje. Beter dan niks, denk ik dan maar.

Het Gelders Fanfare Orkest heeft vorig jaar een pilot gedaan met verschillende soorten gehoorbeschermers. De ervaringen kun je hier lezen!

Hopelijk komt de techniek ooit zover dat er oordopjes op de markt komen die wél ideaal zijn voor muzikanten. Ik houd het uiteraard nauwlettend in de gaten!

De toekomst van de blaasmuziek hebben we grotendeels zelf in de hand

Ja, dat is nogal een statement, toch?!
En toch is het zo, althans, dat vind ik dan….
Je hoort tegenwoordig, met name ouderen in de blaasmuziek, negatief zijn over de toekomst van de blaasmuziek, maar ik denk dat er wel degelijk een mooie toekomst voor onze muziek kan zijn…

Veel mensen in ons land (en daarbuiten) kennen de pracht en de kracht van blaasmuziek niet.
Wij kennen die pracht en kracht wel, dus wat ons te doen staat is zorgen voor meer bekendheid, veel meer en veel betere PR. Dat sluit een beetje aan op mijn blog van vorige week over social media.

Je zult je concerten in die zin ook hipper moeten maken, het moet een totaalbeleving worden met muziek, audiovisuele ondersteuning, maar bv ook hapjes en drankjes die passen bij het thema van het betreffende concert. En pak je het een beetje slim aan kun je op die manier ook nog extra geld genereren voor een volgend gaaf concert!

Belangrijk is wel dat we niet per se blijven hangen in ‘hoe we het altijd deden’. De wereld om ons heen verandert, dus laten wij proberen om daar ook op in te spelen en ons voordeel mee te doen! Dus niet alleen posters ophangen bij lokale ondernemers, maar ook een leuke website die up-to-date is én social media accounts om je publiek snel te bereiken.

Overigens is dit alles niet alleen een zaak/taak van verenigingsbesturen… Ik ben van mening dat ook dirigenten hierin een taak hebben. Als professional ben je lang niet altijd alleen verantwoordelijk voor de muziek, maar ook voor die totaalbeleving. Meedenken dus over PR, over de aankleding van een concert etc…

Als ambassadeur van de blaasmuziek heb je een belangrijke functie: anderen vertellen en vooral laten ervaren hoe gaaf blaasmuziek is! Ik ben al bezig, doe jij ook mee?? En hoe doe jij mee??

muziek & emotie

Afgelopen weekend had ik een concert in Huijbergen en een repetitiedag met het GO van Amor Musae. En beide keren vertelden mensen me dat ze zo geraakt waren door de muziek. En ja, dat heb ik zelf ook weleens, zo’n kippenvelmomentje. Dat kan zijn bij een fenomenale euphoniumsolo, bij een liedje van Guus Meeuwis, bij en prachtige ballad of bij een bombastisch klassiek stuk… Maar hoe zit dat nou? Hoe komt het dat muziek ons zo raakt? Ik ben op onderzoek uit gegaan! En ik ben een hoop te weten gekomen.

Veel wetenschappers hebben zich al met deze materie beziggehouden. Tot op heden met weinig resultaat… Want hoe verklaar je een gevoel? En bovendien: d één krijgt kippenvel van bepaalde muziek, terwijl de ander van diezelfde muziek niks moet hebben…

Soms heeft de manier waarop je op een liedje reageert alles te maken met de situatie waarin de muziek zich manifesteert. Stel: je zit in een restaurantje met de je droompartner en een prachtig liefdesliedje komt voorbij. Dan zul je daar wellicht heerlijk van genieten. Maar als diezelfde droompartner net je hart heeft gebroken, doet hetzelfde liedje heel veel pijn. Omgeving speelt dus een rol. Datzelfde geldt voor herinneringen, de stemming en persoonlijkheid. Ook de manier waarop je tegen muziek aankijkt, heeft invloed. Als je in een heel muzikaal gezin bent opgegroeid, speelt muziek een heel andere rol in jouw leven dan in het leven van je buurvrouw bij wie muziek luisteren altijd uit den boze was.
Is er dan niks algemeens te zeggen over de emotie die muziek oproept?
Jawel! De emotie die je bij bepaalde muziek ervaart, heeft niet alleen met jezelf, maar ook met de muziek te maken. Zo is uit wetenschappelijk onderzoek gebleken dat mensen bij snelle tempo’s en muziek in majeur vrolijker worden. Langzame liedjes of muziek in mineur maken eerder verdrietig. Snelle tempo’s in combinatie met dissonantie maken mensen angstig. Muziek raakt ons dus. Maar in welke mate verschilt per persoon. Onderzoeker Emery Schubert nam daar in 2004 geen genoegen mee en ontwikkelde een formule waarmee hij kon voorspellen hoe mensen op een bepaald muziekstuk zouden reageren. Terwijl hij daar met bezig was, ontdekte hij dat de ene factor zwaarder weegt dan de andere. Zo is het volume waarmee de muziek wordt afgespeeld het belangrijkst. Daarna volgt het tempo. Ook de melodie en de instrumenten spelen een rol. Een stijgende melodie en vele instrumenten maken de luisteraar vrolijker.

Tsja, en toen wilde Schubert meer en ging verder onderzoeken. Hij stelde nog een nieuwe muzikaal-wiskundige formule op, maar die formule bleek niet altijd te kloppen…
En dat is misschien maar goed ook. Want zeg nou zelf, het is toch heerlijk om je af en toe gewoon over te geven aan die stortvloed aan emotie die muziek soms in je losmaakt!