Op zondag 26 september vond er in Oisterwijk een bijzonder congres plaats: Complementary Colours. Een congres waarin een parallelprogramma voor verenigingsbestuurders én voor dirigenten werd gepresenteerd. Sommige onderdelen werde plenair gepresenteerd, en andere juist weer in deelgroepen.
Het congres was, door het C-woord, tot twee keer toe verplaatst, maar nu kon het dan eindelijk doorgaan.
Zelf kon ik er helaas niet de hele dag bij zijn, want ik mocht weer een concert dirigeren. Ja en werk gaat voor natuurlijk! Ik was dus alleen bij het ochtendprogramma aanwezig, maar dat was al bijzonder interessant met een workshop over de persoonlijkheid en psychologische kenmerken van een dirigent.
Heel leerzaam was het om te duiken in persoonlijkheid en het ontwikkelen van een persoonlijke stijl. Hoe sta je voor het orkest? Hoe ga je om met samen iets doen en toch afstand houden?! Lastige zaken waar iedere dirigent soms mee te maken heeft.
Belangrijkste eye-opener: iedere tegenslag heeft iets positiefs als je ervan wil leren!
Vervolgens was er een zeer levendige lezing door Steven Pont over effectief communiceren, ook erg belangrijk als dirigent. Bokito werd aangehaald om duidelijk te maken dat de relatie en daarmee ook de communicatie het meest wordt bepaald door degene die er de laagste waarde aan hecht...
Op een toffe manier werden een paar hele goede eye-openers naar voren gebracht:
- als je mensen niet snapt, bedenk dan wat hun belang is
- positie geeft taal pas betekenis
- macht inzetten maakt machteloos (want er ontstaat ondergronds verzet)
- niet de situatie, maar de interpretatie bepaalt hoe mensen communiceren
Ik heb heel wat ideeën opgedaan over hoe nu om te gaan met bepaalde uitdagingen en ik ben dan ook blij dat ik toch een halve dag van het congres heb kunnen mee beleven. Een levenslang leren, niet waar?!