Podiumangst is een vorm van angst.
Angst is een natuurlijke, belangrijke en nuttige lichaamsfunctie.
Wanneer je geconfronteerd wordt met iets gevaarlijks, zorgt angst ervoor dat het lichaam in staat van paraatheid wordt gebracht.
Hierdoor kan besloten worden of het gevaar ontweken of bestreden moet worden; de zogenaamde vlucht- of vechtreactie.
Bij podiumangst ervaart jouw lichaam het concert als iets gevaarlijks.
– alle ogen van de aanwezigen zijn op jou gericht. Een optreden lijkt op een wedstrijd en de angst blokkeert je. Je beseft dat iedereen ziet dat je nerveus ent, bloost, trilt, misselijk bent of dat het zweet je uitbreekt.
– Bij podiumangst is de angst vooraf erg, maar vooral tijdens het optreden is de angst fataal. Deze angst komt het meest voor bij presentatoren, cabaretiers, zangers, toneelspelers en musici.
Zo’n 15 tot 25% van de muzikanten en musici heeft last van podiumangst, het merendeel bestaat uit vrouwen. Sommigen slikken medicatie tegen de angst, maar dat onderdrukt de angst maar maakt jou als mens niet beter bestand tegen deze angst.
– Podiumangst is een sociale angst. Het heeft alles te maken met andere mensen. Je weet dat je je publiek niet kunt vragen of je het nog eens over mag doen. In gedachten zie je alle blikken op jou gericht en je bent bang dat jouw performance helemaal de mist in gaat.
Symptomen
Als je last hebt van podiumangst dan heb je last van meerdere van deze symptomen:
– trillen
– verstijven
– verhoogde hartslag
– droge mond
– zweten
– nervositeit
– misselijkheid
– duizelingen/tintelingen
– willen vluchten
– negatieve gedachten
– vaak plassen
De meest voorkomende symptomen zijn: zweethanden, nervositeit en negatieve gedachten.
Oorzaken
Hoe komt het dat de één enorm last heeft van podiumangst, en dat een ander er niet of nauwelijks last van heeft?
Oorzaken van podiumangst zijn te vinden in drie gebieden:
– algemene biologische kwetsbaarheid, bijvoorbeeld neuroticisme of negatief affect
– algemene psychologische kwetsbaarheid, bijvoorbeeld door introversie of perfectionisme
– specifieke negatieve ervaringen, bijvoorbeeld door een mislukking bij een eerder concert of een familielid met een angststoornis.
Waarom podiumangst blijft bestaan
– je zit vast in bepaalde denkpatronen. Door een slechte ervaring krijg je slechte gedachten en die zorgen voor podiumangst. Duidelijk voorbeeld van een negatieve denk-spiraal.
– je bent meer bezig met aandacht te besteden aan de angst en de symptomen ervan, waardoor de angst vanzelf blijft bestaan of zelfs groeit.
– je bent geconditioneerd (onbewust) door bijvoorbeeld een mislukking bij je allereerste concert, dit koppel je onbewust aan ieder concert.
– soms ligt het ook aan situationele factoren, bijvoorbeeld de aanwezigheid, de status en de grootte van het publiek of bijvoorbeeld het aantal uitvoerenden.
Herken jij je in de tekst hierboven? Wat vervelend dat je niet met plezier op het podium staat! Gelukkig kun je iets doen aan podiumangst! Hoe?
Kies voor mijn workshop ‘Vol vertrouwen het podium op’!
Meer weten? info@judithvanboven.nl
Efficiënt studeren op je blaasinstrument
Studeren, studeren en nog ‘s studeren… Dat is wat nodig is als je iets wilt bereiken met jouw blaasinstrument. Maar hoe studeer je nou het beste, en hoe haal je het hoogste rendement uit jouw studie-uren?
Ik zet in deze blog een aantal belangrijke tips voor je op een rijtje:
Allereerst misschien een inkoppertje. Wat je al kan, hoef je niet meer te studeren! Natuurlijk moet je muziekstukken bijhouden, maar effectief studeren doe je als je studeert op die onderdelen die je nog niet onder de knie hebt!
Dan is het belangrijk dat je kritisch bent op jezelf.
Om dat te bereiken moet je gefocust kunnen studeren, dus zoek vooral een rustige (liefst geluidsdichte) ruimte om te studeren en leg je telefoon even ver weg!
Zoals een leraar een lesplan heeft, zo moet jij eigenlijk ook je eigen studieplan hebben: wat ga je precies doen en hoe verdeel je je tijd. Als je zelf nog les volgt kun je natuurlijk je docent om hulp vragen om zo’n studieplan te maken. Want het is best lastig om je tijd goed in te delen zodat juist datgene wat je wilt bereiken voldoende tijd en aandacht krijgt.
Het klinkt misschien gek, maar studeer nooit te lang achter elkaar. Bij te lang studeren kun je blessures oplopen en je concentratie verslechtert snel bij te lange studiesessies. Neem dus na ieder uur dat je gestudeerd hebt eventjes pauze.
Je moet kritisch zijn op jezelf, jij bent je eigen leraar!
Steeds goed meeluisteren en bedenken wat je er zelf van vindt en of je nog fouten hebt gemaakt. Dan bedenken hoe je die fouten gaat aanpakken…
Zorg dat je goed weet hoe de werken waarop je gaat studeren eigenlijk in elkaar steken. Je doet dit zonder instrument; gewoon goed je partij doorlezen en kijken waar moeilijkheden zitten en hoe je het werk kan onderverdelen in logische stukken. Dit scheelt veel studietijd.
Maar wat nou als je aan het studeren bent en een bepaalde passage blijft maar misgaan?
Ik weet niet hoe het met jou gesteld is, maar als ik een paar keer hetzelfde fout doe, dan word ik me toch een partijtje nijdig! Ik ben bij wijze van spreken in staat om mijn instrument in een hoek te gooien en dan vervolgens alle bladmuziek er achteraan te gooien…
Blijven herhalen van de passage werkt dan averechts. Maar het moet er wel ‘in’ komen.. Wat ik dan doe? Ik zet een wekker op mijn telefoon (die verder op stil staat tijdens de studie): 10 minuten gefocust aan deze passage werken en daarna even rust. (Dus niet pas stoppen als de passage foutloos loopt)
En dan na 10 minuten ook echt rust, dus eventjes een boek lezen of een spelletje spelen. En dan later nog weer 10 minuten serieus eraan werken. Het feit dat je weet dat je na 10 minuten sowieso die wekker krijgt, maakt dat je beter gefocust kunt werken.
Het allerbelangrijkste is misschien wel dat je moet proberen om steeds positief te zijn en te blijven ten opzichte van je studie. Het is zaak dat je altijd een positief gevoel overhoudt aan het studeren, want daardoor zul je later die dag of die week weer je instrument ter hand wille nemen. Stel jezelf per keer een haalbaar doel, en beloon jezelf als je het doel bereikt hebt.
Ik zal een voorbeeld geven: ik stel mezelf als doel om het komende kwartier te werken aan 8 lastige maten uit een solostuk. Ik werk een kwartier geconcentreerd alleen aan dat stukje muziek. Na een kwartier echt gefocust werken beloon ik mezelf met een heerlijke latte macchiato met caramel…
Morgen kies ik weer een doel en zo levert ieder behaald doel een kleine beloning op en blijf ik positief over mijn studie.
Nou snap ik heel goed dat dit voor jou allemaal nogal ingewikkeld lijkt. Wil jij graag hulp met het aanwennen van een goede studieroutine of met het maken van een studieschema?
Neem dan contact met me op via info@judithvanboven.nl om één of meerdere lessen in te plannen.
Enne, tot 8 november 2019 loopt nog de winactie waarmee je een gratis uur koperblaasles van mij kunt winnen. Wil je hiervoor in aanmerking komen?
Vul dan dit formulier in!
Muziek op maat, instrument op maat!
Het is vaak het eerste wat muzikanten me vragen als ik mijn instrument uitpak: ‘Wat voor merk heb jij?’ En vaak in dezelfde adem nog: ‘de duurste die er is zeker?’
Ik vertel dan altijd heel rustig wat voor merk instrument ik heb en dat dat voor mij persoonlijk de fijnste keus is… Niet het duurst, niet het goedkoopst, maar het best passend bij mij en mijn manier van spelen. En dat het instrument dat levert wat ik van het instrument verwacht qua sound en hoe het instrument aanspreekt.
De volgende vraag komt meestal niet veel later: ‘Welk instrument zou je mij aanraden?’
Maar lieve volgers van me, zo simpel ligt dat dus niet!
Natuurlijk zijn er instrumenten die kwalitatief wat minder goed zijn, en die daardoor bijvoorbeeld voor een wat gevorderdere muzikant niet de beste optie zijn. Maar dan blijven er nog zoveel schitterende instrumenten over!
Mijn motto is: ‘voor al jouw muziek op maat’. En eigenlijk geldt dat ook voor een instrument. Het moet maatwerk zijn. Het kan niet zo zijn dat je op merk X gaat spelen omdat jouw juf dat toevallig een goed merk vindt. Het gaat erom hoe het voor jou voelt.
Als je een instrument gaat kopen moet je dus eerst voor jezelf een aantal wensen en feiten op een rijtje zetten:
- Wat voor klank vind je mooi?
- Hoeveel speel je?
- Wat voor soort(en) muziek speel je?
- Ga je voor een licht aansprekend instrument?
- Ga je voor een warme klank, maar daarmee vaak een wat zwaarder instrument?
En dan ga je naar de muziekwinkel. Met een beetje geluk krijg je een ‘hok’ voor jezelf en kun je naar hartenlust verschillende instrumenten testen. Neem muziek mee die je goed kent en die je vaak speelt, zodat je meteen ervaart wat de prettige en juist wat minder prettige kanten van een instrument zijn.
Laat je niet leiden door merknamen, maar ga af op dat wat goed voelt voor jou. Neem steeds een stukje op van wat je speelt, zodat je kunt terugluisteren. Of beter nog: vraag een musicus mee om met een kritisch oor te luisteren en objectieve feedback te geven.
Jouw instrument moet bij jou passen als een soort tweede huid, dus neem de tijd om te ervaren welk instrument in dat plaatje past voor jou!
‘Welk instrument zou je me aanraden?’
Diegene die het beste past bij jou!
Sta jij op het punt een nieuw instrument aan te schaffen en wil jij graag van mijn ‘muzikale’ oren gebruik maken? Of ben je instrumentencoördinator bij jouw vereniging en ga je binnenkort koperen blaasinstrumenten aanschaffen? Neem dan snel contact met me op!
Noten lezen, moet dat eigenlijk wel?
De Beatles, Elvis, Eric Clapton, Bob Dylan, Bob Marley en John Ewbank. Allemaal grootheden in de wereld van de muziek.. Maar wist je dat deze mensen geen (muziek)noot konden lezen?!
Als docent ben ik iemand die open staat voor andere dan de gebaande wegen, en daarbij komen steeds vaker leerlingen bij me die vragen: zijn die noten eigenlijk wel nodig?? Moet ik wel noten lezen?? Kan ik niet gewoon lekker spelen??
Met de huidige technologieën kun je toch gewoon wat spelen en met bv de iPad een begeleiding fabriceren??
Tsja, deels hebben ze wel gelijk vind ik. Bladmuziek is heel handig, en ikzelf vind het fijn om van bladmuziek te spelen, maar ik merk ook dat het soms in de weg zit.
Je merkt het bijvoorbeeld als je met een jonge leerling start met instrumentale lessen. De eerste (proef)lessen is er vaak nog geen boek voor handen en leer je zo’n kind vooral de techniek van blazen, je legt uit hoe het instrument werkt, en spelenderwijs komen er zo ‘liedjes’ uit het instrument..
Als later het boek opengaat, merk je dat leerlingen dat soms als blokkade voelen.
Maar ik merk het ook bij mezelf: ik kan werkelijk muzikaler spelen en opgaan in de muziek als ik loskom van de bladmuziek.
Muzieknotatie is geen absolute voorwaarde om je dromen en ambities waar te maken. Jammer genoeg zitten veel mensen een soort van vast in ‘het systeem’ van muziek leren.
Muziek leer je vanuit een boekje en je leert eerst die noot en dan die noot en….. Veel kinderen verliezen daardoor al snel het plezier in waar het eigenlijk om draait: fijn muziek maken!
Moet je dan muziekschrift leren lezen maar helemaal afschaffen? Nee, dat wil ik zeker niet beweren…
Want het is ongelooflijk handig om te snappen en voor je te zien hoe muziek in elkaar zit.. Maar het hoeft niet per se in een bepaalde volgorde, en het is heel goed om regelmatig gewoon lekker te ‘pingelen’ en liedjes uit je hoofd te spelen of proberen op gehoor mee te spelen met bv YouTube of Spotify. Dat geeft veel plezier, maar helpt leerlingen ook om hun muzikale gehoor te trainen en vrijer en creatiever te spelen.
Dit is dus eigenlijk een pleidooi om kinderen (en ook volwassen leerlingen) een passende lesmethode aan te bieden. Níet op volgorde van een bepaald boek, want zo doen we het altijd. Nee! Kijk naar de leerling, hoe hij of zij reageert en pas je strategie daarop aan. En daarbij altijd in je achterhoofd houden dat het plezier in het muziek maken en het creatief bezig zijn voorop moet blijven staan…
En ja, dat kost je soms wat meer improvisatie en energie als docent, maar het is ook juist verfrissend om geen 13 in een dozijn leerlingen af te leveren, maar 13 muzikale individuen die met plezier muziek maken en een eigen muzikale identiteit hebben!
En per saldo kost het zeker niet meer tijd dan de ‘reguliere lesaanpak’ om een leerling klaar te stomen voor een examen. Maar leerlingen voelen zich er prettig bij omdat het nauw aansluit bij hun belevingswereld en persoonlijkheid.
Oftewel: ‘muziek op maat’ voor iedere leerling!
Muziek en vakantie
We zitten nog midden in de zomervakantie. Zoals ik in mijn vorige blog schreef probeer ik in de zomervakantie altijd heerlijk te ontspannen. Er wordt niet gestudeerd, niet gespeeld, niet gedirigeerd… Wat dan wel? Veel lezen, andere culturen en de natuur ontdekken, en gewoon genieten van het ‘zijn’…
Maar dat betekent niet dat er geen plek is voor muziek. Als ik in een vreemd land ben probeer ik altijd wel iets van muziek mee te pikken: van een concert van een plaatselijke band of orkest tot het ontdekken van traditionele instrumenten. Soms zelfs het bezoek van een museum dat met muziek van doen heeft.
Dit jaar was ik in Griekenland en bezocht ik daar een klassiek concert (Beethovens 9e symfonie olv Maestro Ricardo Mutti) in een klassiek Grieks openlucht theater. Wat een belevenis!
Ook kocht ik een aantal Griekse instrumenten én ik bezocht een muziekinstrumentenmuseum met traditionele Griekse muziekinstrumenten.
Tijdens een weekendje Gent (Gentse Feesten) bezocht ik allerlei leuke muzikale optredens.
Sommige optredens en instrumenten passen helemaal in mijn Westerse referentiekader, maar sommige dingen ook totaal niet. Toch trekt dat me allemaal heel erg aan, het is mijn honger naar nieuwe muzikale indrukken denk ik.
In mijn muziekkamer liggen inmiddels instrumenten uit verschillende landen. Ik probeer de instrumentjes te snappen en een beetje te beheersen, soms kan ik hun klanken inzetten bij het schrijven van nieuwe composities.
In ieder geval geeft het me energie en muziek op een spannende manier.
Even niet spelen of dirigeren, maar toch muzikaal bezig zijn.
Inmiddels begint het bij mij weer een beetje te kriebelen om aan de slag te gaan. Komende maandag starten de eerste repetities alweer, want op 14 augustus staan de eerste concerten alweer op de rol.
Ik ben eigenlijk benieuwd hoe jullie met muziek omgaan in de vakantie: Helemaal niks? Onderwerp je je instrument aan een onderhouds/schoonmaakbeurt? Studeer je gewoon door? Ga je op zoek naar nieuwe muzikale impulsen?
De dirigent en het concert
De eerste week van juli. Een halfjaar van 2019 alweer achter de rug en het muzikale seizoen 2018/2019 is zo goed als afgelopen. De laatste concerten zijn gegeven, wat rest zijn nog een aantal afsluitende repetities en een aantal lessen.
De zomerstop staat voor de deur, een periode van rust en bezinning. Van nieuwe energie opdoen en nieuwe indrukken en inspiratie opdoen voor het komende seizoen.
Ik ben dol op mijn werk, maar zo aan het eind van het seizoen is die lonkende zomer toch ook wel erg fijn. Even helemaal niks moeten, en de dagen nemen zoals ze komen. De ultieme ontspanning…
De afgelopen weken kreeg ik veel vragen over hoe ik als dirigent fit blijf, en hoe ik als dirigent (de voorbereiding van) een concert ervaar, wat er dan door mijn hoofd heen gaat.
Het is lastig te omschrijven, maar ik ga een poging doen!
De voorbereiding op een concert begint eigenlijk altijd al met de repertoirekeuze. Wat gaan we spelen, wat is muzikaal haalbaar, maar tegelijkertijd ook prikkelend voor het orkest en wat is interessant voor het publiek.
Dan ga je aan de slag: repeteren met het orkest, de orkestleden soms ook van wat geluidsmateriaal voorzien zodat zij ook een beeld krijgen bij de werken.
Alles in de grondverf zetten en dan natuurlijk uiteindelijk (als het concert naderbij komt) de puntjes op I zetten.
In die verschillende stadia moet je als dirigent soms je planning bijstellen, soms lukt het niet zoals je het in gedachten had, en moet je concessies doen: partijen vereenvoudigen, om uiteindelijk tot een acceptabel concert te komen.
Intussen draait de PR voor het concert op volle toeren en krijgen de orkestleden ook steeds meer zin in het concert. Dat merk je: er wordt gretiger geluisterd naar dat wat je als dirigent vertelt op de bok, er wordt harder ge-ssssssss-t als iemand anders toevallig nog even zit te kletsen..
De generale repetitie gaat er meestal van alles mis, ja dat is dus echt zo!
Meestal ga ik met een katterig gevoel naar huis na een generale repetitie. Maar als de klik tussen mij en het orkest goed is, weet ik ook dat morgen tijdens het concert iedereen er vol voor gaat en op het puntje van zijn stoel zit… Die wetenschap geeft me meestal de rust om toch redelijk goed te gaan slapen. De nacht voor een groot en belangrijk concert is altijd kort. Te veel hersenspinsels in mijn hoofd: van een inzet van de hoorn tot de zuiverheid in een bepaalde open passage, er spookt van alles door mijn hoofd.
De dag van het concert ben ik dus vroeg wakker en probeer ik mij rustig en kalm voor te bereiden op het concert. Een boekje lezen, rustig de tijd nemen om te douchen. Kleding etc inpakken, nog een keer alle partituren door ‘slaan’…
En dan is het tijd voor de soundcheck. Je merkt dan al dat het orkest er zin in heeft. Ik wil niet alles spelen. Een paar dingetjes om muzikanten wat zekerheid te geven, even wat samen met de solist en eventueel met de band als die er is.
Dan gun ik de muzikanten en mezelf nog wat rust en daarna is het tijd om af te stemmen. Ik zorg altijd dat ik daar ruim de tijd voor neem. En daarna gaat het orkest op. Ik vind het fijn om het groepsgevoel wat te versterken door hen (liefst persoonlijk) succes te wensen met het concert. Je merkt dat muzikanten dat ook waarderen.
Als het orkest oploopt blijf ik alleen achter. Dat is het moment dat ik nog heel even rust neem voor mezelf. Het verschilt per keer hoe ik dat doe. Het kan zijn dat ik sta te springen, het kan ook zijn dat ik helemaal stil ben en de wereld om me heen even laat voor wat het is.
Daarna loop ik op en is het eigenlijk het hele concert door alles geven, zoveel mogelijk de muzikanten op sleeptouw nemen, ze inspireren om er zoveel mogelijk uit te halen.
Tussendoor is er heus tijd om te genieten van dat wat er gespeeld wordt, maar het is vooral er volledig in duiken..
Hartslagen van rond de 180 bpm vormen geen uitzondering tijdens een concert.
Geen wonder dat ik na afloop altijd eerst even moet afkoelen en bijkomen. Soms kijken muzikanten me dan in de kleedkamer aan van gaat het wel goed met je. Ja hoor, alleen ik moet heel eventjes bijkomen…
Het evalueren van het concert komt pas na een uurtje of zo, als ik weer ‘terug op aarde’ ben.
Zoals jullie lezen kost zo’n concert best veel energie. Wat ik doe om fit te blijven?
Gezond eten, en goed bewegen (ik ben dol op wandelen) en vooral ook proberen genoeg rust te pakken, want behalve fysiek is het ook mentaal best pittig. Ik probeer dus altijd de dag na een belangrijk concert een soort ‘bijkom’dagje te plannen…
Over bijkomen gesproken: dat ga ik de komende weken zeker doen. Lekker veel lezen, reizen, wandelen en nieuwe energie en inspiratie opdoen.
Fijne zomer allemaal!
De iPad voor muzikanten
Veel mensen hebben tegenwoordig een tablet en natuurlijk kennen de meeste muzikanten inmiddels al wel wat handige apps om te gebruiken. Denk maar aan een app om af te stemmen (hoewel ik daar zelf meestal geen groot fan van ben) of een metronoom-app. Ook bladmuziek-apps raken steeds meer ingeburgerd, maar er is zoveel meer.
In de blog van de maand juni sta ik daarom stil bij de mogelijkheden van de iPad voor muzikanten.
En ja, ik weet heus dat er ook een groep mensen is die kritisch staan tegenover het gebruik van tablets in het algemeen. Want vroeger hadden we ook geen tablets en toen lukte het ook! En de batterij is altijd leeg als je ‘m nodig hebt of het systeem loopt vast.
Maar hee, in de huidige samenleving is de tablet haast niet meer weg te denken, dus waarom negeren? We kunnen hem ook omarmen en inzetten om muziek nog leuker en toegankelijker te maken! Mijn leerlingen vinden het heerlijk om saaie intervallen te oefenen met een app en daarmee medailles te behalen, terwijl dat vroeger lastig was.
Dan ook nog even een woordje aan alle iPad-critici… Want geloof me; die iPad heeft écht meer mogelijkheden voor muzikanten dan andere tablets. Dat heeft voornamelijk te maken met de technische specs van het apparaat, zoals bijvoorbeeld de gebruiksvriendelijke software en de ingebouwde microfoon.
Goed, eerst maar eens op een rijtje waarvoor (blaas)muzikanten hun iPad eigenlijk kunnen inzetten:
– om een instrument te stemmen
– als metronoom
– voor gehooroefeningen
– voor het zich eigen maken van muziektheorie
– als DJ-tool om beats mee te maken
– om muziek op te nemen
– om bladmuziek te maken
– om muziek te componeren
– om bladmuziek te tonen
Ik zal in deze blog niet alle apps behandelen hoor, het is me er meer om te doen dat jullie gaan zien hoe groot de mogelijkheden zijn.. Enne, het is ook niet zo dat ik zelf alle apps ken! Ik blijf steeds op zoek naar nieuwe ontwikkelingen!
Zo kun je bijvoorbeeld bladmuziek tonen met Forscore, Musicreader en BlackBinder. De eerste twee werken met pdf. Je kunt dus heel eenvoudig bladmuziek scannen en in je iPad opslaan. Blackbinder werkt niet met pdf, maar je kunt hier wel rechtstreeks vanuit Finale en Sibelius (muzieknotatieprogramma’s bladmuziek toevoegen). Zelf ben ik momenteel wat aan het experimenteren met Blackbinder, ik moet daar echt mijn weg nog in vinden. Forscore is wat dit betreft mijn absolute nummer 1. Het kost je wel wat om de app aan te schaffen, maar dan heb je wel een goed werkende gebruiksvriendelijke app.
Muziek opnemen kan met Final Touch, een volledige opnamestudio voor professioneel opnemen, editen en masteren.
Wil jij graag een begeleiding bij een melodie die je speelt? Gebruik dan Accompanist. Een eenvoudige gratis app waarbij je een melodie kunt inspelen via de microfoon van je iPad. De app genereert er dan zelf akkoorden bij!
Wil jij je instrument stemmen of heb je een metronoom nodig? Kies dan voor TonalEnergy Tuner & Metronome. Een super uitgebreide app die eventueel ook voor Apple Watch beschikbaar is.
Wil jij examen gaan doen en moet je trainen met intervallen, toonladders, akkoorden en ritmes? Kies dan voor Earz, een fantastische Nederlandstalige app waarin je ook je muziektheorie kunt oefenen!
Dit waren zomaar wat toepassingen van de iPad voor (blaas)muzikanten. Heb jij een andere app die heel bruikbaar is? Of wil je graag meer weten over één van de apps die ik in deze blog heb geschreven, laat het me gerust weten!
Herdenken en vieren met muziek
Afgelopen week werd me vraag me meerdere keren gesteld: dat dirigeren met Koningsdag en 4 en 5 mei, dat is zeker voor jou niks belangrijks? Dat is voor jou zeker een noodzakelijk kwaad? Of even snel wat centjes verdienen?
Aan de ene kant snap ik die vraag wel; het gaat veelal om korte optredens die vaak ieder jaar een beetje op hetzelfde neerkomen, en vaak zit ik langer in de auto op en neer dan dat het optreden zelf duurt.
Maar aan de andere kant maken dat soort vragen me altijd een beetje kriegelig, want muziek is mijn vak, mijn passie!
En of dat nu muziek is in de vorm van een groots opgezet concert met orkest, koor, solisten en beelden, of een ingetogen 4 mei herdenking, dat is mij om het even.
Altijd wil ik mensen raken met muziek, en dat kan bij alle gelegenheden.
Juíst bij bijvoorbeeld herdenkingen kan muziek van zoveel meer waarde zijn dan een hoop woorden. Niet voor niks is er een spreekwoord: waar woorden zwijgen, spreekt de muziek.
Hetzelfde geldt voor het verplichte Wilhelmus op Koningsdag en Bevrijdingsdag. Ik zal het nog sterker vertellen: het voelt als een eer en ik doe het zelfs met enige trots!
Ik kan er ook niet erg goed tegen als één en ander niet met een zekere waardigheid wordt uitgevoerd. En dan bedoel ik niet alleen de muzikale uitvoering maar ook de uitmonstering van de muzikanten.
En ja, ik kan natuurlijk niet ontkennen dat de daarmee gemoeide financiële vergoeding welkom is, maar het belangrijkste blijft dat de muziek mensen beroert!
Muziek op maat
Muziek op maat, zo heet de muziekmethode waaruit ik vroeger op de middelbare school muziekles kreeg. Later, toen ik zelf een aantal jaren voor de klas stond op diezelfde middelbare school in Goes, werkten we met dezelfde methode. Ietwat vernieuwd inmiddels, dat wel.
Ik moest er opeens aan denken aan de titel van die methode toen ik bezig was met het verwoorden van mijn visie op muzieklessen en workshops geven.
Er gaat de laatste maanden geen dag voorbij of ik lees wel ergens een artikel over de kracht van muziek. Muziek als medicijn, bijvoorbeeld in de vorm van muziektherapie, maar ook muziek in de klas. Hoe goed dat is voor de ontwikkeling van kinderen.
Als musicus doet het me natuurlijk goed dat ‘mijn vak’ de laatste tijd zo positief in het nieuws is. Immers, ik vind ook dat zoveel mogelijk kinderen de kans moeten krijgen om muziek te leren, dat het niet iets voor de elite moet zijn of worden. Muziek voor én door iedereen, dat is toch fantastisch?! Niet voor niets werk ik ook samen met het Jeugdfonds Sport & Cultuur om zo iedereen, ook de kinderen van wat minder welgestelde ouders, met muziek in aanraking te laten komen!
Maar in dat ‘iedereen’ schuilt iets wat me soms een beetje tegenstaat!
Want niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen beleeft muziek hetzelfde. Er wordt zo vaak gezegd dat muziek een emotie is, en dat klopt helemaal! Maar emotie is een heel persoonlijk iets, dus dan moet je dat ook op een persoonlijke manier bij mensen brengen.
Natuurlijk biedt muziek beluisteren, maar vooral ook muziek maken in het algemeen enorm veel meerwaarde voor jong en oud.
Maar mijn visie is dat muziek pas echt kracht heeft als het persoonlijk wordt.
Dat betekent dus dat je als docent durft af te wijken van de geijkte wegen. En niet alleen dat! Je gaat uit van de leerling en niet van jouw eigen lesmethode. Dat noemen ze het zogenaamde adaptieve onderwijs.
Je probeert aansluiting te vinden bij de belevingswereld van jouw leerling (niet alleen bij kinderen, maar óók bij volwassen leerlingen!) en jouw lessen daarop af te stemmen. Sommige leerlingen geven hun instrument een naam, anderen zijn helemaal gek van een bepaalde artiest. Probeer dat erbij te betrekken! Maak dat leerlingen zich gezien en gewaardeerd voelen.
Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden, dus waarom zou het per se via een bepaalde methode moeten??
Leerlingen komen op muziekles omdat ze graag muziek maken en een leuke hobby willen.
Natuurlijk kosten toonladders soms bloed, zweet en tranen, en zéker moeten die echt wel geleerd worden. Maar de manier waarop kun je heus zodanig aanpassen dat het helemaal past bij jouw leerling.
Het kost wat meer moeite, je draait niet simpelweg je lesje af.. Maar uiteindelijk geeft het zowel jou als docent als jouw leerling zoveel meer voldoening en plezier in muziek. En dat is toch waar het allemaal om draait?
Daarom pleit ik voor Muziek op Maat!
Blog 2.0
Enkele jaren geleden postte ik wekelijks een blog op deze website. Daar kwam een beetje de klad in door allerlei omstandigheden, maar ik wil dit weer gaan oppakken.
Ik ga niet weer wekelijks een blog schrijven hoor, maar vanaf april zal ik maandelijks een blog schrijven over muzikale zaken die mij op dat moment bezighouden. Het is de bedoeling dat iedere eerste week van de maand een blog gepubliceerd wordt.
De artikelen zullen meestal een informatief karakter hebben, bijvoorbeeld over een boek dat interessant is om te lezen, of bepaalde technieken waarover ik jullie graag meer wil vertellen, misschien informatie die ik heb opgedaan in masterclasses of workshops, etc etc.
Natuurlijk zal ik het niet laten om af en toe in te spelen op de actualiteit in onze samenleving.
Heb je zelf vragen waar je mee zit en waar je graag een antwoord op wilt van mij?
Stuur me dan gerust een berichtje, wie weet zie je het antwoord op jouw vraag dan terug in één van mijn blogs!
Muzikale groet,
Judith 🙂
PS volg je mij al op Facebook, Twitter en Instagram? Doen hoor, want daar drop ik ook regelmatig interessante informatie!