De laatste maanden heb ik het vaak gehoord: Ach de blaasmuziek die heeft zijn langste tijd wel gehad. Corona was echt de nekslag voor onze sector... Leden en leerlingen zijn gestopt. Het orkestspel niet gemist tijdens de lockdown? Een andere hobby gevonden misschien?! Nee, de blaasmuziek die gaat het niet redden.
Maar wat nou als we eens wat meer gaan reflecteren met zijn allen? Ik denk dat de blaasmuziek nog een heeeeeeeel lang leven beschoren is, mits we met zijn allen onze ogen en oren goed open houden en vooral ook naar onszelf en onze eigen rol kijken.
Waarom ben jij of bent u lid geworden van een muziekvereniging? Omdat het fijn is om samen muziek te maken? Omdat het gezellig is? Omdat je met muziek vriendschappen op doet voor het leven?
Hoe is dat voor jou? En hoe is dat voor andere leden van jouw vereniging, of voor leden van andere verenigingen?
En als je dat dan weet... Hoe kun je daar dan op inspelen zodat mensen wél binnenboord blijven?
Kijk eens wat verder dan: we doen altijd 1x per jaar een bbq en verder draait het vooral om de concerten, en ja die hadden we de afgelopen tijd niet zoveel...
Met 1 van mijn orkesten hebben we in de lockdown wekelijks een online activiteit ontplooid. Bijna iedereen was er steeds bij, en er zijn nul (0!) leden vertrokken... De gezelligheid, de vriendschappen die was er ondanks Corona toch gewoon. Mensen hadden het idee toch ergens bij te horen!
Dat gevoel is belangrijk, want daardoor willen mensen ook echt 'werken' voor komende muzikale activiteiten.
Tegelijkertijd moet je dat gevoel warm zien te houden dat mensen ergens bij horen... Een muziekvereniging is niet alleen maar muziek, het is vooral ook een sociaal gebeuren, en ik denk dat daar de sleutel ligt tot het behoud van onze mooie sector!
Want als we er samen voor gaan, dan klinkt er voorlopig nog geen slotakkoord!
dirigent achter de schermen
Zomervakantie!
En toen was het dan toch echt zomervakantie! De afgelopen week gingen een aantal muzikale werkzaamheden nog door, maar nu ligt alles echt even stil..
En hoewel ik echt dol ben op mijn werk, ben ik ook echt blij dat er nu even niks moet en heel veel mag!
Het afgelopen seizoen was een heel vreemd seizoen, waarin ik ongelooflijk veel geleerd heb en waarin ik ook blij was dat ik op andere manieren toch iets kon betekenen voor mijn leerlingen en orkesten.
Maar tegelijkertijd heeft het seizoen me daardoor wel veel (meer) energie gekost dan normaal.. En begrijp me niet verkeerd, dat heb ik met heel veel liefde en plezier gedaan, maar dan is het wel goed dat er nu even tijd is voor rust en ontspanning!
Lekker even genieten van helemaal niks, een goed boek (of een leuke chick-lit ;)), lekkere muziek, goed eten, uitstapjes. Alles om weer even helemaal op te laden voor het komende (hopelijk normale) seizoen.
Af en toe zal ik jullie deze zomer verrassen met een leuke video, want ik ben wel van plan af en toe wat leuke dingen op te nemen. En er wordt ook gewerkt aan een e-learning en een nieuwe compositie, maar dat gaat allemaal heel relaxed... Ik probeer wel gewoon iedere week een blogje te schrijven voor jullie, waarschijnlijk met wat muzikale vakantie-inspiratie erin!
Fijne zomer!
Kinderen, technologie en muziek
Kinderen zijn, of we dat nu willen of niet, onlosmakelijk met moderne techniek verbonden. Gevaren van excessief gebruik van mobiele telefoons of andere digitale apparaten, een voorbeeld is digitaal pesten, liggen op de loer, maar opvoeders kunnen de technologie ook dusdanig inzetten dat deze een positieve invloed heeft op de ontwikkeling van het kind.
In de muzikale opvoeding zie je dat techniek en muziek ook niet meer los van elkaar te zien zijn. Ik richt mij in dit artikel niet op de passieve beleving van muziek door middel van luisteren, maar meer op het actief muziek maken. Was je nog niet zolang geleden voor het leren bespelen van een instrument aangewezen op oefeningen en instructies op papier, al dan niet in direct contact met je leraar, nu kun je je via YouTube allerlei vaardigheden eigen maken.
Of je leert een instrument te bespelen via een online cursus (bijvoorbeeld met Yousician ). Voor dj’en op de tablet zijn ook diverse programma’s beschikbaar. Ook ben je nu in staat om jezelf al zingend en vloggend met je mobiel op te nemen via het populaire Musical.ly of om complete- of ensemblemuziek te produceren op basis van tracks met behulp van een app als Garageband met softwarematige synthesizers, geluiden, samples van instrumenten.
Het aanbod Nederlandstalige apps is helaas schaars, maar onder begeleiding zijn de Engelstalige toepassingen wel bruikbaar voor kinderen.
Als Nederlandse app is Earz aanbevelenswaardig. Het is een uitgebreid programma, waarmee je spelenderwijs je muzikaal gehoor ontwikkelt, noten leert lezen en je je muziektheorie eigen maakt.
Maar even terug naar mijzelf en mijn collega's muziekdocenten, en niet te vergeten de verenigingen waar wij lesgeven..
Is ons beroep dat straks uitgestorven? Is een muziekvereniging gedoemd tot mislukken als alle 'senioren' straks hun instrument aan de wilgen hangen?
Ik denk van niet! Maar we zullen dan wel de technologie moeten omarmen en de techniek moeten inpassen in onze lessen. En verenigingen zullen ook out of the box moeten gaan denken om de jeugd erbij te houden. En altijd in het achterhoofd houden dat techniek een grote rol speelt in de wereld
De toekomst van de muziekvereniging
In Corona-tijd hebben veel orkesten stilgelegen, concerten waren er niet, ze waren als het ware onzichtbaar.
Veel mensen in de samenleving zijn de plaatselijke harmonie uit het oog verloren in de afgelopen maanden (soms zijn er ook zelfs leden vertrokken) en subsidiekranen worden geleidelijk aan dichtgedraaid. Kortom: hoe moeten orkesten overleven?
Ik denk dat verenigingen hun toekomst grotendeels zelf in de hand hebben. Ik ben me ervan bewust dat ik hiermee nogal een heftige stelling neerleg. Maar ik ben oprecht van mening dat verenigingen behoorlijk wat invloed hebben op hun eigen toekomst! Hoe? Dat zal ik uitleggen!
Zichtbaarheid
Het is van het grootste belang dat de vereniging zichtbaar is: in het dorp of in de stad bij belangrijke evenementen, maar ook online op social media zoals Facebook, Youtube en Instagram. Een aantal verenigingen is in Corona tijd veel online bezig geweest, het is belangrijk om dat ook na Corona vast te houden! Veel mensen zitten immers dagelijks op social media en volgen vaak ook het nieuws via social media.
Meegaan met de tijd, verbindingen leggen
Een tweede belangrijk advies wat ik heb is: ga mee met je tijd! De wereld is niet meer hetzelfde als pak 'm beet 20 jaar geleden, dus de vereniging moet daarop anticiperen. Met een up-to-date aanpak krijg je wellicht nieuwe aanwas, maar ook zullen sponsors makkelijker 'toehappen'.
Probeer ook verbindingen te leggen: verbindingen met andere kunstvormen, maar misschien ook wel met hele andere sectoren. Voor de hand liggend is wellicht de horeca, maar er zijn nog veel meer sectoren te bedenken waarmee je een toffe samenwerking kunt aangaan voor uitvoeringen!
Denk 'out of the box' en ga eens bij elkaar zitten en noteer alle 'dromen'. Je zult zien dat er meer kan dan je denkt, en dat blaasmuziek dan levend(ig)er is dan ooit!
9 tips voor iedere muzikant!
Je raakt nooit uitgeleerd. Daar zijn we het hopelijk over eens. Hier tien tips die je zullen helpen om geïnspireerd te raken en blijven, en om te blijven groeien. Groeien in je spel, je ambacht, maar ook als mens; als persoonlijkheid, en in je karakter. Al die aspecten zijn namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden.
1. Blijf les/coaching volgen
Misschien heb je al zo lang les gevolgd, en denk je: “Nu is het wel genoeg geweest. Ik ga nu aan de slag met alles wat ik heb geleerd.” Dat kan. En dat klinkt ook wijs. Maar de praktijk leert dat door lessen te blijven/gaan volgen, je doelgerichter bezig blijft met wat je wilt bereiken. Het helpt je te blijven focussen en is ook een goeie stok achter de deur. Misschien moet je de leswijze veranderen: verander eens van docent. Of ga na jaren van wekelijks les volgen, een maandelijks coachingtraject aan, met bijvoorbeeld eens per maand les. Het automatisme is er dan uit, een het geeft verfrissing en ook diepgang. Misschien is er een muzikant en/of docent in Parijs waar je echt wel graag een les van wilt volgen. Spaar ervoor, stel een doel, maar een afspraak, boek een hotel en plan die reis. Je bent het waard!
Het is een misverstand dat je op een gegeven moment uitgeleerd bent. Maar verandering van spijs doet eten, dus denk eens na over een andere vorm van onderwijs/training. Blijven leren is ook nog eens bewezen heel erg goed voor je brein en gezondheid te zijn!
2. Verbreed je horizon
Laat je inspireren door muziekstijlen, andere instrumenten, andere mensen en zienswijzen. Natuurlijk heb jij je eigen stijl, smaak en voorkeur. Dat valt alleen maar toe te juichen; it defines who you are! Maar door je horizon te verbreden, word jij als muzikant/artiest of worden jullie als band geïnspireerd en uit je comfort zone gehaald. Het is wetenschappelijk bewezen dat je door nieuwe dingen uit te proberen meer en beter leert, wat je ontwikkeling en groei goed zal doen.
3. Spreek met personen uit de muziekwereld die je inspireren
Je doet en kunt zoveel als je zelf weet. Trek je op aan mensen die verder zijn dan jij en praat met hen. Ga naar lezingen. Boek een persoonlijke coachingssessie. Deze mensen zijn vaak enthousiast over hun vak en hun bereikte doelen en zullen je vaak graag willen vertellen en inspireren. Doe er je voordeel mee!
4. Vermijd luiheid
Als je denkt dat je er bent: think twice! Je bent er nooit! Met deze instelling blijft je namelijk eager en dat is precies wat je nodig hebt om te groeien. Door actief te blijven in bijvoorbeeld studeren, hou je bijvoorbeeld je conditie en flexibiliteit op peil. Stilstaan is achteruitgang.
5. Blijf actief deelnemen
In het verlengde van het voorgaande punt: zoek de praktijk op. Van praktijkervaringen groei je. Van fouten maken groei je namelijk – en fouten zul je zeker maken, en dat mág, nee dat moet!
En door nieuw opgedane inspiratie (en optredens geven die) en het stellen van een doel (een optreden) verleg je je grenzen. Daarnaast verbreed je je netwerk, want je leert meestal nieuwe mensen kennen.
6. Lees inspirerende boeken, kijk inspirerende docu’s of films
Ikzelf lees veel boeken over musici en dirigenten. Inspirerend! Want de weg naar de top is lang, en die zien we meestal niet. Het helpt je om te weten hoe de succesvolle muzikanten hebben moeten struggelen op het moment dat jij ’t even niet meer ziet zitten. De weg naar doorbraak, bevrediging of succes gaat namelijk niet over rozen, en gaat altijd via ongeplande omwegen.
7. Volg workshops en masterclasses
Zorg dat je op de hoogte blijft van activiteiten zoals masterclasses of workshops. Er worden regelmatig dat soort inspirerende sessies georganiseerd door muziekverenigingen of muziekwinkels!
8. Blijf kritisch naar jezelf luisteren
Als docent ben ik voor meer complimentjes naar jezelf. We zijn vaak zo kritisch op onszelf. Maar tegelijkertijd ben ik ook voor een grote denkbeeldige spiegel waardoor je niet te snel tevreden bent over je spel. Maak opnames van jezelf (audio en video) en analyseer jezelf als zijnde een buitenstaander of een docent. Hoe soepeltjes gaat alles? Hoe is je frasering, je sound, hoe overtuigd kom je over, hoe is je communicatie naar de bandleden of je publiek? Raffel je de boel af of ben je secuur? Val je vaak in herhaling met bepaalde ritmische motiefjes? Of misschien met een bepaalde volgorde van grepen? Luister kritisch (en geef jezelf ook complimenten!) en maak een plan aan hoe je die punten kunt aanpakken en verbeteren.
9. Deel je opgedane kennis en kunde
Je leert van het leren aan anderen. Dat klinkt misschien een beetje gek, dus ik zal het je even uitleggen. Je kunt alleen maar iets helder en duidelijk uitleggen en overdragen als je het zelf ook écht snapt en onder de knie krijgt. Het is dus eigenlijk bijna een reality check. Daarnaast geeft het enorm veel voldoening om te delen en uit te delen. Dat is wat heel veel (muziek)docenten ook motiveert om les te geven: je hebt zelf zoveel geleerd, je wilt dat delen met anderen om je heen.
Leren, delen, leven.
Heb jij ook een tip? Deel die dan via social media met mij en mijn volgers. Want leren doe je van en met elkaar!
125 jaar Scheldezonen – denken in kansen
Vandaag, woensdag 26 mei 2021, viert muziekvereniging de Scheldezonen - Hoogerheide, een vereniging waar ik werkzaam ben als dirigent én koperdocent, haar 125-jarig jubileum. Precies 125 jaar geleden werd de vereniging opgericht. En zoals vele verenigingen kende de clubs ups en downs.
Tja, en de huidige tijd is voor muziekverenigingen natuurlijk ook geen pretje.. Voor welke vereniging wel vraag je je af...
Maar ik denk dat deze, niet eens zo grote, dorpsvereniging het helemaal niet zo slecht doet!
In Corona-tijd zijn de lessen allemaal online gegeven, en het harmonieorkest heeft inmiddels 8 (!) samenspeelvideo's opgenomen.
Reken maar dat dat niet meeviel, veel muzikanten misten toch hun buurman of -vrouw om zich een beetje aan op te trekken.
Maar de andere kant is dat de deelnemers aan deze video's allemaal hun best hebben gedaan het beste eruit te halen.
En in dat opzicht zijn ze, ondanks alles, toch gegroeid! En stiekem ben ik daar als dirigent dan ook wel weer een beetje trots op...
Denken in mogelijkheden
Natuurlijk had men het jubileumjaar groots voorgesteld: mooie concerten met veel publiek en vooral fantastische muziek. Dat zit er nog even niet in. Weliswaar gloort er licht aan het eind van de tunnel voor wat betreft het starten met samen repeteren. Maar het kost wel wat tijd om na zoveel maanden weer een mooi samenhangend geheel te creëren.
Maar bij de pakken neer zitten? Nee hoor!
De vereniging heeft al voor hetere vuren gestaan.
Vanavond wordt het jubileumjaar (online) feestelijk geopend door leden en leerlingen van de vereniging... En verder wordt steeds gekeken wat wel kan! En dat is precies wat nodig is in deze tijd!
DENKEN IN KANSEN en NIET IN PROBLEMEN.
Veranderingen in de sector
Ja, en dan zullen er door dat denken in kansen soms dingen moeten veranderen, niet meer kunnen zoals we het gewend waren. Maar anders is niet vanzelf slecht of minder.. Misschien zelfs wel leuker, verrassender en zeker leerzaam! En ik denk dat we daarom allemaal in kansen moeten denken. Niet teveel leeuwen en beren, maar nieuwsgierig op zoek naar mogelijkheden!
#houddemuzieklevend juist rond deze tijd!
In deze periode zo rond Koningsdag, dodenherdenking en bevrijdingsdag wordt altijd duidelijk hoe groot de (traditionele) rol van een muziekvereniging eigenlijk is in een stad, maar toch zeker in een dorp.
Wie groeide er niet op met vlaghijsen en aubade op toen nog Koninginnedag en wie kan zich een Dodenherdenking zonder plechtige koralen, zonder live gespeelde volksliederen en het signaal taptoe infanterie voorstellen? En wie heeft geen herinneringen aan feestelijk optochten en parades op Bevrijdingsdag?
Tja, maar nu in tijden van Corona is alles anders. Live muziek met een amateur orkest is nog niet toegestaan.
De harmonie of fanfare is niet letterlijk zichtbaar in deze tijd.
Maar ik pleit ervoor om als vereniging je best te doen om wel zichtbaar te blijven, juist op dit soort dagen.
Hoe? Heel simpel
Organiseer iets waardoor iedereen 's morgens op Koningsdag en op Bevrijdingsdag het Wilhelmus speelt thuis in de tuin, of maak een mooie stay-at-home video voor Koningsdag en/of dodenherdenking en stel de organisaties waarmee je normaal zo nauw samenwerkt bij de uitvoering van deze traditionele optredens op de hoogte van je activiteiten, zodat ook zij het kunnen opnemen in hun PR.
Laat mensen merken dat muziek belangrijk is, dat het van waarde is voor de maatschappij voor een gevoel van eenheid en saamhorigheid. Straal dat uit met je club.
Ga niet bij de pakken neer zitten, maar laat je horen! Juist nu!
Dat maakt het wellicht straks ook gemakkelijker om aan te kloppen voor subsidie of sponsoring als we straks weer 'mogen'.
#houddemuzieklevend
Online repeteren met Jamalus en Zoom
Via via werd ik onlangs gewezen op de mogelijkheid om online te repeteren via het programma Jamulus. Ik had al wat zitten googlen erover, en ik had het eigenlijk even geparkeerd. Er zijn nogal wat technische middelen en kennis nodig om dit op touw te zetten namelijk.
Maar niet veel later, en alweer via via, hoorde ik dat er een heus Digi-orkest zou worden opgezet via datzelfde programma Jamulus.
En ja, er zijn veel technische middelen voor nodig: maar zelf heb ik die allemaal voor handen! Dus ik besloot me aan te melden voor dit mooie experiment. Want benieuwd was ik zeker! En nu is het tijd om mijn ervaringen met jullie te delen!
Voor de online repetitie heb je 2 programma's nodig: Jamulus en Zoom. Zoom gebruik je alleen voor het beeld, want het geluid loopt via Jamulus.
Om dit te doen heb je bekabeld internet nodig (via WIFI is de kans op een instabiele verbinding te groot). Daarnaast:
een koptelefoon (geen bluetooth oortjes want die zorgen voor vertraging), een goede microfoon en een USB-audio-device. Als je deze 3 middelen voor een beetje een voordelige prijs wilt kopen ben je toch al snel zo'n 100 euri kwijt.
Maar goed, ik heb al deze middelen in huis, dus voor mij geen extra investering. Wel een enorm leerzame ervaring!
Zaterdag 20 maart was het zover: de eerste repetitie met het Digi-orkest.
Dirigent Rolf Hoogenberg omschreef ons gevoel eigenlijk het allerbeste: alsof we als blije koeien na een koude winter weer de wei in mochten. Het was genieten om samen te spelen! Ik kon alleen maar lachen en inderdaad voelde ik me een blij ei van hier tot Tokio!
Tegelijkertijd was het ook wel heel erg lastig hoor! Want via Jamalus loopt het geluid dan wel niet meer vertraagd, het beeld van Zoom is wel vertraagd. Dus als dirigent is het lastig communiceren en als orkestlid leer je om echt goed zelf door te tellen, want aan de dirigent zie je niet veel voor wat betreft timing, en als je alleen maar luistert ga je ook achterop raken. Best even wennen dus, zelfs voor een geoefend musicus!
Of ik het echt kan gaan gebruiken met mijn orkesten?
Ik denk dat het niet realistisch is om van ieder orkestlid een investering van 100 euro te vragen... Bovendien komt er het nodige bij kijken om alles goed in te stellen voor je kunt gaan repeteren. Ik hoorde van anderen dat er bij orkesten zelfs een soort van 'helpdesk' was ingericht voor leden die vastlopen met de software. Dat is wel noodzakelijk denk ik, want je kunt dat nooit in je eentje allemaal managen.
Ik kan me wel voorstellen dat het voor kleinere ensembles heel bruikbaar is..
Maar ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken? Zou jij er 100 euro in willen investeren? Zou je op deze manier willen repeteren?
Op 10 april heeft Rolf weer een sessie. Via zijn site kun je je aanmelden. Dan kun je meedoen! Denk eraan dat je dan wel alle spullen moet hebben! Op zijn site vind je wel hele duidelijk handleidingen voor de installatie!
Dit artikel is eerder verschenen in mijn maandelijkse 'Tips & Tricks'.
Wil jij mijn tips & tricks, gericht op blazers ook iedere maand ontvangen?
Meld je dan hier aan!
Ouderen, waarom maken ze muziek óf waarom stoppen ze juist?
In Coronatijd is er wel eens wat tijd over, en zodoende zat ik rond te snuffelen op de website van het LKCA.
En ik vond daar een onderzoek wat ik al eerder had gelezen, maar wat juist nu opnieuw mijn aandacht trok. Het was een onderzoek dat in 2016 was verschenen in het International Journal of Community Music.
Het onderwerp? Wat motiveert oudere amateurmuzikanten om opnieuw te beginnen of te blijven spelen in een ensemble of band en waarom stoppen ze met muziek maken?
Juist in deze Corona-tijd is het lastig om de oudere muzikanten te 'bedienen' als dirigent.
Voor de jongeren kun je quizzen doen, en soms zelfs stay-at-home video's opzetten, maar voor veel ouderen (althans dat is mijn ervaring tot op heden) is dat toch erg lastig. En juist daarom viel mijn oog op dit onderzoek. Ik wilde er inspiratie uit halen!
De onderzoekers van de University of Sheffield (GB) onderzochten twee amateurensembles en interviewden vijf participanten om achter hun motieven te komen. Daarna formuleerden ze vijf profielen van spijtoptanten:
De enthousiaste terugkeerder – van kindsbeen af met muziek bezig en alle steun daarvoor; als jong volwassene gestopt en na het pensioen weer begonnen. De basis uit zijn jeugdjaren maakte dat deze muzikant dertig jaar later zijn muzikale identiteit terugvond. Dit type blijft dus.
Mijn vertaling naar nu: dit is een enthousiasteling die thuis heus lekker speelt en die na de lockdown weer zijn of haar partijtje komt meespelen in het orkest. Enige 'voeding' en inspiratie is uiteraard wel welkom!
De aarzelende pensionado – in jeugdjaren de nodige muzikale scholing gehad, maar veelal op eigen initiatief of door zelfstudie. Hij is wat bescheiden in wat hij bereikt heeft en stopt vanwege gezondheidsredenen: hij kan het niet meer doen volgens de normen van het ensemble.
Mijn vertaling naar deze lockdown: dit is iemand die je in de gaten moet houden. Wellicht dat dit iemand wordt die straks na de lockdown het touwtje in de boot zou kunnen gooien. Hier moeten reddingsboeien voor gereed worden gehouden! Tijdens de lockdown kan zo iemand al veel hebben aan een soort buddy waarmee hij of zij als duo samen kan repeteren. Goed om dat ook te adviseren!
De gestresste afhaker – iemand voor wie doorgaan met het ensemble niet goed is omdat de balans tussen de stress en de uitdaging die het oplevert, verstoord raakt.
Ook dit is iemand die we na de lockdown in de gaten moeten houden. In de lockdown is er wellicht weinig gespeeld en als er straks weer gerepeteerd wordt zal dat best wat moeite kosten zowel fysiek als mentaal. Deze gestresste afhaker is hiervoor gevoelig en zal snel het touwtje in de boot gooien. Het is dus goed om na te denken over hoe je straks weer start met repeteren.
De vermoeide buitenstaander – is vooral op zoek naar een gevoel van erbij horen en stopt als het niet lukt. Verlaat het ensemble om sociale en muzikale redenen.
Als we deze persoon binnenboord willen houden moeten we proberen, ook nu al, het groepsgevoel sterk te houden!
De tevreden herinneraar – Deze stopper heeft warme gevoelens voor de muziek en is al in de jeugdjaren eraan verslingerd. Verschil met het eerste type is de muzikale standaard, de lat die deze participant erg hoog legt: hij of zij stopt wanneer het onder de maat wordt wat hij nog kan.
Deze muzikant in hart en nieren repeteert wellicht tijdens de lockdown lustig door thuis. Maar het kan zijn dat ondanks dat repeteren, het niveau ten opzichte van de rest van het orkest toch tegenvalt als er weer gerepeteerd wordt. Het is zaak om dan als dirigent samen met die persoon te kijken of je dit eventueel kan opvangen door andere partijen te kiezen voor deze muzikant...
Uit het onderzoek blijkt dat mensen heel graag een leven lang muziek zouden maken, maar onderweg komen ze aardig wat trubbels tegen. Dat kunnen sociale, persoonlijke én muzikale trubbels zijn. Meestal stoppen muzikanten vanwege persoonlijke of sociale problemen, en juist níet vanwege muzikale problemen.
Daaruit leid ik af dat je als docent/dirigent toch ook meer oog moet hebben voor deze persoonlijke en sociale problemen, en daar misschien wat meer op in moet spelen. Op die manier kan een leven lang musiceren wellicht toch werkelijkheid worden…
Persoonlijk probeer ik volgens mij altijd wel de mens achter de muzikant in het oog te houden, maar dit bericht is voor mij wel weer een wake-up call om dat nog meer te doen. In deze Corona-periode is dat extra lastig, maar ik ga toch proberen daarmee aan de slag te gaan!
Misschien juist ook bij mijn seniorenorkest waar ik regelmatig te maken heb met ‘herintreders’.
Nu ik deze 5 types muzikanten ken, kan ik daar mijn voordeel mee doen, en dat zal ik ook zeker doen!
Blessures voorkomen
Bij veel bedrijven wordt aandacht besteed aan ARBO-richtlijnen om zodoende allerlei arbeidsgerelateerde blessures te voorkomen..
Als musicus ben je in de meeste gevallen zélf verantwoordelijk voor het beschermen van je lijf tegen allerlei blessures.
Natuurlijk denken de meeste mensen bij blessures gelijk aan gehoorschade die opgelopen kan worden. En ja, ik controleer ook regelmatig met een speciale app of ik mijn oren niet aan téveel dB’s bloot stel.
(Nu met Corona is dat natuurlijk wel veel minder aan de orde.)
Maar als dirigent kun je ook last krijgen van blessures aan armen, schouder, nek en bovenrug…
Het is goed om regelmatig te sporten en op die manier je core goed te trainen, zodat je minder snel vatbaar bent voor dit soort blessures. Belangrijk is het ook om regelmatig voldoende rust te nemen…
Tja, mijn lichaam vormt een belangrijk deel van mijn werk, dus daar moet ik goed voor zorgen.
Anderen doen dat (terecht) niet voor me, dus ik moet echt zelf opletten, in die zin ben ik dus mijn eigen ARBO-bewaker.
Wat ik dan doe om fit te blijven? Ik wandel dagelijks en ben inmiddels ook weer van start gegaan met touwtje springen, dat houdt hopelijk ook het jeugdig enthousiasme in mij vast 😉
Ook doe ik sinds kort wat yoga-oefeningen om flexibel en lenig te blijven, en ik moet zeggen dat voelt wel heel goed!
Als spelend muzikant is het vooral belangrijk om tijdens het repeteren goed op je houding te letten, zodat er niets vast of 'op slot' komt te zitten.
Het is daarom aan te raden om regelmatig een video-opname van jezelf te maken om te bekijken hoe je er bij zit of staat en of dat allemaal goed gaat.
En ook voor spelende muzikanten geldt natuurlijk dat je minder snel last krijgt van blessures als je fit bent, dus regelmatig bewegen en sporten is een heel goed idee!