fbpx

Recensie: kindgericht muziekonderwijs

‘De muziekvereniging heeft toch helemaal geen toekomst?’ Het is een vraag die ik vaak gesteld krijg. Niet alleen als dirigent, maar ook al docent.

Mijn antwoord is steevast: ‘die toekomst is er wel, maar niet als we onze lessen blijven vormgeven aan de hand van een methode.’

We moeten kijken naar de behoefte van de leerling, de leefwereld van de leerling. Niet methodegestuurd werken, maar kindgericht werken! Nieuwsgierigheid prikkelen en zorgen dat de leerling zich gezien en gewaardeerd voelt en zich op die manier kan ontwikkelen in en met muziek.

Zeer gewaardeerde collega Ivo Kouwenhoven deelt deze visie van ganser harte met mij. Sterker nog, hij schreef er meerdere boeken over. Van zijn hand verschenen eerder al ‘verder kijken dan de muzieknoot lang is’ en ‘van opmaat tot slotakkoord’.

Onlangs kwam zijn nieuwste boek uit met de titel ‘kindgericht muziekonderwijs’.

Het boek is een aaneenschakeling van columns die samen één gemeenschappelijke deler hebben: de leerling moet centraal staan bij het geven van muzieklessen en het dirigeren van jeugdorkesten. Het was weer een feest om te lezen. Sommige columns waren voor mij als docent en dirigent heel herkenbaar, andere juist heel inspirerend. Want ik mag dan heel erg geloven in kindgericht muziekonderwijs, en dat zelf ook zo goed mogelijk toepassen. Het is en blijft altijd heel erg fijn om inspiratie op te doen..

Zomaar een paar quotes uit het boek die mij bijblijven:

Het gaat om de muziek-kik en niet over de muziek-ik (oftewel je ego even opzij zetten)

Als docent/dirigent ben je eigenlijk een muzinfluencer, (En nee, dat hoeft heus niet per se met tiktokfilmpjes) wees je bewust van je invloed!
Ga een muzikaal experiment nooit uit de weg!

-  Laat het kind zichzelf zijn.

-  Vergeet de term ‘beginners’, iedereen die een instrument speelt, maakt muziek!

-  Luister met je ogen!

-  Je kunt niet van alle kinderen sterren maken, maar je kunt ze wel allemaal laten stralen!

-  Een kind heeft 3 pedagogen: het kind zelf, de docent/dirigent en een uitnodigende ruimte en materiaal.

Natuurlijk wil ik niet alles verklappen, dus ik ga niet al deze quotes onderbouwen en uitleggen.

Wat ik wel doe? Ik roep alle collega-docenten en -dirigenten, maar zeker ook verenigingsbestuurders en bestuurders van muziekscholen en centra voor de kunsten op om dit boek te gaan lezen en inspiratie op te doen voor kindgericht muziekonderwijs. En dan niet denken dat dat niet lukt in jouw muziekpraktijk. Ga ermee aan de slag. Probeer het met kleine dingetjes en ervaar hoe leuk en fascinerend jouw beroepspraktijk wordt, maar vooral: hoe nieuwsgierig en enthousiast jouw leerlingen worden (en blijven!).
Laten we ons met zijn allen inzetten om kinderen met plezier te laten stralen met en door muziek.

Maar Judith, jij bent alleen maar positief over dit boek, heb je dan echt geen kritiek?
Nou, inhoudelijk totaal niet. En die paar KOFSCHIP-foutjes? Die zou ik eigenlijk graag symbolisch willen opvatten: zoals passioneel en nieuwsgierig met muziek bezig zijn zoveel meer waard is dan alleen maar de lesjes volgen zoals de methode voorschrijft; zo zijn deze bevlogen en inspirerende columns van Ivo me zoveel meer waard dan een perfecte werkwoordsspelling.

Kopen dus dat boek!